Amber en as...

Dag dag,

Wat een goede tijd hebben we gehad in Vilnius.
Hard gewerkt, veel bereikt, zelf ook erg veel geleerd, en vooral: prachtige mensen ontmoet.

Even snelle overview: maandag en dinsdag hebben Remko en ik een training gegeven, woensdagmorgen waren we aanwezig maar hadden we niet meer de leiding, dus dat was lekker relaxt. Woensdagmiddag hebben we de toerist uitgehangen: met de hele groep zijn we in een busje langs de highlights van Vilnius gesleept. Donderdag een echt vrije dag en vrijdag een Europese conferentie bijgewoond. Tussen de bedrijven door stevig doorgewerkt aan een paar opdrachten voor ‘thuis’, voor de opleiding verpleegkunde waar Remko en ik allebei voor werken.
En, elke ochtend, middag en avond samen eten, dat betekende twee maal daags een driegangen maaltijd verorberen en met telkens weer andere mensen diepe of conversatieachtige gesprekken voeren. Gezellig. En vermoeiend… Dus nu fijn terug naar gewoon, want ik begin de extra kilo’s zowaar te zien en vind het ook wel fijn als werk en privé weer even gewoon gescheiden zijn.

Voor was mij het grootste leerpunt het leiden van een groep met een flinke hoeveelheid Nederlanders en daarnaast allemaal andere Europeanen. Ik kwam tot de ontdekking dat ik het veel minder lastig vind een helemaal buitenlandse groep voor me te hebben. Interculturele samenwerking vind ik echt heerlijk, bijna: hoe ‘vreemder’, hoe beter, maar de Nederlanders haalden iets in ons boven, iets wat je herkent, waar je je mee verbonden voelt en tegelijkertijd afstand van wilt nemen omdat het niet altijd het hele groepsproces dient. Nederlanders vinden overal wat van en wachten ook niet met dat naar voren te brengen. Het was ook vaak heel zinvol wat ze inbrachten, alleen kregen anderen die beleefd op hun beurt wilden wachten daarmee te weinig kans zich uit te spreken. En ook minder kans om te leren… De tweede dag hebben we de boel wat strakker aangestuurd, toen hadden we er ook een veel beter gevoel over, maar het is wel echt een leerpunt voor me.

Op de foto’s zie je een aantal van de deelnemers. Uit zes landen werken mensen samen om een nieuwe masteropleiding te ontwikkelen: the European Master Social Work. Ben benieuwd of je de Bulgaren, Duitsers, Spanjaarden, Litouwers, Denen en een verdwaalde Amerikaan weet te onderscheiden in de groep.

Donderdag hadden we dus een vrije dag, heerlijk de stad in geweest, lekker rond banjeren en vooral even niet ‘geleefd’ worden.
In de stad kwamen we de hele tijd Amber tegen. We zagen haar in vele vormen: blond, bruin, groen, rood. Alles is amber-gerelateerd in Vilnius en Litouwen. We konden een amber-massage doen, we hebben een amber-borrel gedronken, de shops stromen over van amber-souveniers…
Ik ben nu de gelukkige eigenaar van twee Amber-kruisjes. Mooie combi, want behalve over Amber struikelden we hier ook over de kerken...

Vilnius is een heerlijke stad, een half miljoen inwoners, maar de oude binnenstad is lekker overzichtelijk. Je kunt het rustig in een dagje verkennen. Handig zijn de vele herkenningspunten: kerkentorens in allerlei soorten en maten. Op de foto’s de prachtige Petrus en Pauluskerk…

En verder heet alles en iedereen hier behalve Amber ook as. Bankas (en Bankomatas), Foto Servisas, Baras (en ook Klubas), Antikvariatas, Tualetas. De laatste is helemaal leuk, dat is dus toilet (en niet toilettas...). We hadden het erover dat dat wel het leukste woord was, waarbij Remko (geheel per ongeluk!!) de grap van de dag maakte: Jaha, want het is fonetas...Hilarisch, wat een grapjas.

Nog even uitleg over de laatste foto: midden in Vilnius is een eilandje dat zich een vrijheidsstaat noemt. Geweldige onafhankelijkheidsverklaring, met bv: 'Everyone has the right to be in doubt, but this is not an obligation', of: 'Everyone has the right to appriciate their unimportance'. Cool toch?

Morgen conferentie, zaterdag vliegen we terug.
Later...