Even (naar) Weg..!!

Na acht dagen werken en reizen hebben we onze eerste echte rustdag. We gaan naar het uiterst westelijke puntje van Indonesië (het nul-punt noemen ze het), een eilandje voor de kust van Aceh: het eiland Weh, een verbastering van het Nederlandse ‘weg’. En het is er echt even helemaal uit, vergezeld door twee Indonesische collega’s (net getrouwd, dus voor hun is het een beetje een huwelijksreis) nemen we de boot. Daar worden we opgewacht door een ziekenhuisbusje (handig, al die contacten) en het eiland rondgereden. Prachtig groen, het helderst blauwe water, witte stranden. Je kunt je er iets bij voorstellen… We nemen opnieuw een bootje, nu naar een piepklein eilandje vlak voor de kust waar we gaan snorkelen. Je kunt er echt alleen in superlatieven over praten, zwemmen over de koralen en tussen de kleurigste vissen, het is net alsof je in een sprookjesbos bent. Het bootje was ook geweldig trouwens, eigenlijk twee grote kano’s waar een dek overheen is gebouwd met tussen de bootjes in een kist met glazen bodem die ze in de zee laten zakken zodat je de koralen zo al kunt zien. Ingenieus. Cool vooral!
Slapen doen we in een resort met huisjes ongeveer in zee. Klein nadeel is dat we door de tropische stortbui het strand niet meer opkunnen om de boel te verkennen, maar het slapen met om je heen de krachtige zeegeluiden (het is net alsof je er in dobbert) maakt alles goed.
Kijk maar naar de plaatjes, die zeggen vast meer dan woorden.