Het eerste bezoek op locatie: Aceh (oftewel Atjeh)
Door: Christiena
Blijf op de hoogte en volg Christiena
27 Oktober 2009 | Indonesië, Banda Atjeh
Vrijdagmorgen 23 oktober
In een paar uurtjes zijn we van de miljoenenstad Jakarta in een totaal andere omgeving. Allereerst is Aceh natuurlijk de plaats waar de tsunami alweer bijna vijf jaar terug op z’n hardst heeft toegeslagen. Aan de kust, waar ook onze bestemming, de hoofdstad Banda Aceh ligt, hebben vier van de vijf mensen de aardbeving en daarna de vloedgolf niet overleefd. Heftig, en wat een verschil maakt het als je mensen kent uit zo’n rampgebied.
Ook de gesprekken tijdens de conferentie met Mailini, die haar gezin in Padang (van de recente grote aardbeving) had achter gelaten om aanwezig te kunnen zijn, dat soort gesprekken blijven je wel bij. Haar familie die verder weg woont, wil graag dat ze uit Padang weggaat, of in ieder geval voorlopig, nu de naschokken nog steeds plaatsvinden. Maar Malini blijft, ze wil meewerken aan de wederopbouw en er voor haar studenten zijn. Indrukwekkend en zo’n gesprek komt wel binnen. Ook vervreemdend, want wij gaan weer weg, naar ons veilige Nederlandje… En ook apart om te merken hoe blij ze is met de paar meelevende woorden en de tranen in mijn ogen. Wat een kracht laten mensen hier zien!
Maar dan Aceh, een gebied dat voor de tsunami jarenlang geleden heeft onder onafhankelijkheidsoorlogen. In Indonesië is het het strengst Islamitische gebied en ze hebben jarenlang geprobeerd zich onder de invloed van ‘Jakarta’ uit te werken. Sinds een paar jaar heeft het een speciale status, bij verkiezingen mogen als enige provincie in het land locale politieke partijen meedoen, de sharia (islamitische wet) is ingevoerd en de provincie mag nu zowaar 70% van de inkomsten uit olie houden, in plaats van dat alle winsten naar Jakarta doorgesluisd worden…
We zijn benieuwd naar wat we hier kunnen betekenen. Voor mij is bijzonder dat ik echt enkellange rokken en broeken moet dragen (ik heb gelukkig minstens 1 van elk) en een sjaal moet omdoen, waarschijnlijk alleen om mijn hals te bedekken, het hoofd hoeft niet als je een buitenlandse bent. Maar tegelijkertijd kan ik waarschijnlijk vrij spreken, gewoon workshops geven. En we hebben een leuke contactpersoon, Hajjul. Gister (nog in Jakarta) heeft Kawar, de Indonesische Nederlander, flink heen en weer zitten sms’en met Hajjul. We zaten te eten (smullen weer) met een biertje erbij, ondertussen zat Kawar grappen te maken met Hajjul over onze komende dagen, zonder biertje, want dat wordt niet verkocht onder de sharia… Maar gaaf om de grappen te horen die ze maakten, de laatste sms was dat Hajjul de zwarte markt zou opgaan omdat hij wilde dat Maartens workshop wel goed zou komen en Kawar had ‘gedreigd’ dat dat vast niet ging lukken zonder minstens 1 biertje…
Morgen verder!
-
27 Oktober 2009 - 09:51
Corma:
Veel succes en plezier Christiena!
Lieve groet van mij -
27 Oktober 2009 - 12:51
Andrea:
Hey Christiena!
Leuk je verhalen te lezen!
Zo te lezen heb je het weer heel bijzonder!
Met mij/ ons gaat het goed! We zijn net gisteravond weer terug gekomen van de huwelijksreis, was helemaal geweldig! Nu weer lekker in NL in ons heerlijke huisje :-)
He geniet nog en succes met alles! Liefs Andrea -
28 Oktober 2009 - 19:00
Martha:
Hoi Christiena,
Leuk om je verhalen te lezen,wat kan een mens wat afreizen hé? jij bent echt een bof kont.En weer geweldige mensen ontmoeten super.
Komend w-end Alpha-w-end we hebben er weer zin in, en hopen op een fijne tijd, leuke groep gaat vast lukken.
tot horens liefs Martha -
29 Oktober 2009 - 09:25
Jan Jaap:
Weer een hele nieuwe ervaring.
Ik hoop dat je niet al je mooie korte rokjes had meegenomen :)
Heel veel zegen daar!
Liefs Es & JJ -
29 Oktober 2009 - 17:02
Marjolein:
He! Indonesie...wat geweldig. Krijg alleen de creeps van die islamitische wet! Alles verder goed? We moeten die reunie nog regelen! groetjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
