Karibu Tanzania

Dag lieve allemaal,

En ja, ik zit al weer in Afrika. Voor de verandering deze keer niet in Uganda maar in Tanzania.
Een van de voordelen van Tanzania is dat het daar goed gelukt is om een nationale taal in te stellen: Kiswahili. Dat betekent dat ik eindelijk weer eens leuk in de lokale taal dankjewel (asante) en hoegaathet (habari) kan zeggen. In Uganda heeft het niet zoveel zin een lokale taal te leren, daar zijn er ontelbaar veel van… Dus dan hou je je kleine, beleefde gesprekjes in het Engels, terwijl het zo leuk is om die paar woorden in de lokale taal te spreken. En die nationale taal is natuurlijk meer dan ‘leuk’, het heeft in Tanzania ook echt verbindend gewerkt, wat de politieke stabiliteit en economische vooruitgang enorm heeft bevorderd.

Ik ben 3 weken in Tanzania. Eerst een weekje vakantie met een vriendin van mij die voor Medair in Zuid-Sudan werkt. Dat zijn natuurlijk zware omstandigheden, dus de medewerkers worden eens in de 10 weken uitgevlogen voor R&R (Rest and Recuperation). Anna Denise en ik hebben het allebei als een enorm kado ervaren dat het lukte om onze schema’s op elkaar af te stemmen en elkaar te ontmoeten.
Ik zie dan ook uit naar de komende dagen: bijpraten, samen zijn: samen lachen, janken, bidden en genieten. En dat alles aan de Tanzaniaanse kust, voor Anna vast oogverblindend blauw en wit. De naam van onze eerste verblijfplaats zegt genoeg: Lazy Lagoon…
Alhoewel lazy, ik zie ons wel kilometers wandelen en snorkelen en vogels kijken en…

Maar hoe welverdiend kun je het krijgen. Want voor Medair werken betekent op de heftigste plekken van deze wereld iets betekenen voor de meest kwetsbare mensen die je je kunt indenken. Medair doet ook aan R&R, maar dan gaat het om relief and rehabilitation: (nood)hulp bieden in moeilijk te bereiken ramp- en conflictgebieden, vooral de ‘vergeten gebieden’ waar de media op uitgekeken is.
De afgelopen twee weken dat ik thuis was, waren best druk: er is veel gedoe in het HBO en ik kon even met collega’s mee stressen om dingen voor elkaar te krijgen. Maar we hebben ook vaak relativerende opmerkingen gemaakt en tegen elkaar gezegd dat er heus niemand doodgaat. En tja, dat is dus anders bij Medair, daar zijn mensen levensreddend bezig…

Volgende week maandag ga ik zelf aan de slag. Een heel praktische training van twee weken in docentvaardigheden voor Health workers in Tanzania. Mijn collega Eti met wie ik samenwerk, komt vrijdag invliegen, zaterdag de hele dag reizen naar Morogoro, zondag voorbereiden en maandag van start.

Maar nu eerst vakantie. Ben benieuwd wat we gaan meemaken en wat voor dieren we gaan zien, ik zal de banner van deze blog (de krokodil uit Uganda) vervangen als het geen relevant plaatje blijkt te zijn.

Dank voor jullie meeleven!
Liefs,
Christiena