Weekend: Mwanza

Grappig, twee weken lukt het me niet m’n blog de lucht in te doen, maar als ik dan een keer begonnen ben, kan ik niet meer ophouden…
Deze keer een flink aantal foto’s en hierbij een beetje verhaal ter ondersteuning.

Haye en ik vlogen vorige week zaterdag naar Mwanza waar de 3e trainingsweek plaatsvond. Mwanza is een redelijk grote stad aan lake Victoria. Rock city is de bijnaam, voor de kust liggen allemaal eilandjes en overal op het land en in het water zie je rotsen...
Remko, met wie ik deze laatste week heb verzorgd, was ondertussen ook aangekomen in Mwanza. We hebben een gezellig dagje doorgebracht met z’n drieën (zie de eerste 7 foto’s): een rondje gelopen en o.a. de meest gefotografeerde rots, de Bismarck rock, geschoten, compleet met grote zeearend, heeeeeerlijk gegeten (dat was in Kigoma niet echt om over naar huis te schrijven) en een prachtige zonsondergang gezien vanaf het dakterras van ons hotel. Dat was dan ook het enige leuke van ons hotel. Het was zo’n gloednieuw ding in het centrum van de stad (de Afrika-gangers herkennen het fenomeen) en helaas, erg slecht plan in het weekend. De volgende morgen bleek dat we geen van drieën hadden geslapen, om allerlei redenen: lawaai van een feest, lawaai van een disco, lawaai van een generator, lawaai van een parkeerplaats, een airco die de te grote kamer niet koel krijgt, en nee, ramen openzetten wilde ook niet. En dat met muffige kamers met hoogpolige vloerbedekking…
Kortom. Verhuizen! En naar wat een fantastische plek!!. Ons hotel ‘Tilapia’ ligt aan de rand van het meer, en leuker kan niet: mijn kamer is op een prachtig oud schip dat aangemeerd ligt voor het hotel, de African Queen. Ik zit op de ‘voorplecht-kamer’ (de Hepburn-suite) en vanaf ons werkbalkon, waar we dat weekend de week voorbereid hebben, zien we allerlei vogels hun eten bij elkaar vissen. Bosjes ‘gewone’ ijsvogels (ja sorry, maar vergeleken bij de 2 andere felgekleurde soorten die we zien, is de Pied Kingfisher toch echt wat saai zwart-wit…). Verder een andere favoriet, de Open-Billed Stork (Eti, weet je nog… ; ), en nog een dikke Lizard kado. Als laatste natuurlijk die prachtige visarend, voor onze neus pikte hij een dikke vis (Tilapia!) uit het water, legde het op de rots, knabbelde er wat aan, maar liet de vis vervolgens liggen. Wat bleek, even later kwam visarend 2 eraan. Had hij de vis voor haar (of hem) gevangen….
Kortom. Fijn weekend was dat. En dan ondertussen ook nog hard werken hoor! ; )

Het verlag over de 2e werkweek volgt, met wat minder natuurschoon…

Liefs!